Weer thuis

Na een voorspoedige maar wel vermoeiende reis van meer dan 25 uur weer thuis.
Het is weer even wennen dat je het toiletpapier gewoon ín de pot mag gooien en niet in een afvalbakje ernaast.
Dat je 9,5 euro moet betalen voor de taxi en niet 95 cent.
Dat je weer gebeld wordt en mensen iets van je willen.

De laatste dag in Ubud was het afgezien van wachten op de bus naar het vliegveld toch ook nog genieten.
Ben met Ans heerlijk gaan shoppen in het centrum en voor de laatste keer koffie drinken in café lotus. (dank voor de tip A en J)

Tijdens de gezamenlijke lunch afscheid genomen van Ido, onze reisleider die een dikke voldoende kreeg van ons. De dag ervoor waren Kees en ik nog even met hem meegegaan naar z’n huis in Ubud waar hij gedurende de zomer verblijft als hij niet op reis is.
(overigens te huur als heel huis of twee losse verdiepingen als hij en zijn vrouw wél op reis zijn)

Terugkijkend is de vakantie voorbij gevlogen terwijl het toch al eeuwen geleden lijkt dat we aankwamen op Sumatra.
Elk eiland had z’n hoogtepunten en charmes. Sumatra, zo groen en nog redelijk ongerept. Java met z’n vulkanen en monumenten én koloniaal verleden. Bali kleurrijk en vrolijk met z’n hindoerituelen.

We hebben veel nieuwe ervaringen opgedaan en mooie dingen gezien.
Een kleine selectie:
Qua bedrijvigheid:
Suiker uit riet en palm; rubber tappen; kroepoek maken, wajangpoppen en ander houtsnijwerk, leren tassen, batikken, allerlei kruiden en gewassen, kruidnagel plukken en dan nog de thee, koffie en tabak.
Hoogtepunten excursies; Orang Oetans; Borobudur, Voorstelling Prambanan; Bromo, schildpadden, snorkelen, de Rafflesia en kopi Luwak.
Bijzonder: we zijn op plaatsen geweest waar mijn vader ook is geweest, uitzichten, ervaringen, geuren en kleuren. Soms veel en soms ook niets veranderd.
Flora en fauna: Te veel om op te noemen maar wil de neushoornvogel en ijsvogel tóch niet onvermeld laten qua VIO-gebeuren.

De mensen in Indonesië zijn verschrikkelijk vriendelijk. Ik had verwacht dat sommigen ambivalent ten opzichte van de Nederlandse toerist zou staan, maar daar is helemaal niet van te merken.
Kinderen zijn sowieso enorm enthousiast. Ze zwaaien uitbundig en willen handjes geven.
Voor een reiziger heeft Indonesië enorm veel te bieden en het is echt verbazingwekkend dat de toeristensector niet groter is. De Indonesiërs buiten het ook nog lang niet uit. Daar is nog veel winst te halen.

Er waren ook nadelen.
De wegen op Sumatra en midden Java zijn erbarmelijk. Soms heb je het gevoel dat je ingewanden helemaal door elkaar gehusseld zijn en het schiet natuurlijk niet op.
Ik zou proberen de Ramadan te vermijden. Het heeft een nadelige invloed op je nachtrust en overdag is toch wel veel gesloten.
Op het gebied van milieu is er veel winst te halen al worden hier en daar projecten opgezet. Het is gebruikelijk om overal je afval te dumpen en de bermen en rivieren liggen vol plastic en andere rommel.

Maar al met al, een geweldige reis. Een druk programma en daardoor veel gezien en gedaan. Hotels waren over het algemeen heel goed en het eten vaak erg lekker en supergoedkoop.
We hadden een divers gezelschap maar er is geen onvertogen woord gevallen en op een paar kleine ongelukjes en ongemakjes na (verstuikinkjes en lichte darmklachten) zijn er geen noemenswaardige incidenten geweest. Behalve wanneer je noemenswaardig vindt dat m’n 18-55 mm lens de voorlaatste dag in het water is gevallen, maar dat vind ik dus niet!

En nu wassen, opruimen en zelf koken.
En weer fijn om Koen te zien en weer bij te kletsen! En dat geldt uiteraard ook voor alle familie en vrienden.
Reizen is leuk en thuiskomen ook!

Dank voor het lezen van onze belevenissen en dank aan de schrijvers van commentaar ongeacht de lengte van die reacties. Het was leuk om voormalig Indonesiëgangers weer even mee terug te nemen naar dat prachtige land waar we nu een fractie van hebben gezien. En dat natuurlijk naar meer smaakt.
Wie weet....